آیا ایالات متحده در حال بررسی انتقال پایگاه‌های نظامی خود از اسپانیا به مراکش است؟

گزارشی که اخیراً توسط رسانه اسپانیایی Diplomatie Aujourd'hui منتشر شده است، یک سوال استراتژیک حساس را برجسته می‌کند: آیا ایالات متحده می‌تواند انتقال پایگاه‌های نظامی خود در روتا و مورون، واقع در اسپانیا، به مراکش را در نظر بگیرد؟ چنین احتمالی، اگرچه هنوز فرضی است، اما نگرانی‌های فزاینده‌ای را در مادرید، در بحبوحه تعریف مجدد موازنه‌های ژئوپلیتیکی در مدیترانه و شمال آفریقا، ایجاد کرده است.

این گزارش به اظهارات یک ژنرال بازنشسته آمریکایی، که همچنین سناتور سابق است، استناد می‌کند که به دلیل امتناع اسپانیا از افزایش هزینه‌های نظامی خود به 5 درصد از تولید ناخالص داخلی، همانطور که واشنگتن در اجلاس ناتو در لاهه درخواست کرده بود، خواستار این انتقال شده است. این امتناع توسط دولت ترامپ مورد انتقاد قرار گرفته است و این ایده را تقویت می‌کند که سایر شرکای "قابل اعتمادتر" می‌توانند این مسئولیت را بر عهده بگیرند، به ویژه مراکش.

با این حال، روتا و مورون نقش مهمی در استراتژی نظامی ناتو و ایالات متحده دارند، در سپر موشکی اروپا مشارکت می‌کنند و پشتیبانی لجستیکی عمده‌ای را برای عملیات در ساحل، غرب آفریقا و خاورمیانه فراهم می‌کنند. بنابراین، انتقال آنها محدودیت‌های فنی، حقوقی و دیپلماتیک قابل توجهی را به همراه خواهد داشت، به خصوص از آنجایی که مراکش عضو ناتو نیست.

با این حال، پادشاهی شریفیان دارایی‌های قابل توجهی دارد. از زمان تعیین آن در سال ۲۰۰۴ به عنوان "متحد اصلی غیر ناتو"، خود را به عنوان یک بازیگر کلیدی در ثبات منطقه‌ای تثبیت کرده است. موقعیت استراتژیک آن در محل اتصال اقیانوس اطلس و مدیترانه، همراه با همکاری نظامی نزدیک آن با واشنگتن، آن را به یک نامزد جدی برای میزبانی تأسیسات نظامی بزرگتر تبدیل می‌کند.

ابتکارات مشترک، مانند مانورهای سالانه "شیر آفریقایی" - بزرگترین مانور سازماندهی شده توسط فرماندهی ایالات متحده در آفریقا (AFRICOM) - منعکس کننده این درک استراتژیک است. مراکش همچنین به عنوان پایگاه بالقوه‌ای برای برخی از تجهیزات و واحدهای AFRICOM، به عنوان بخشی از تمرکز مجدد ایالات متحده بر غرب آفریقا، در نظر گرفته می‌شود.

اگرچه هیچ تصمیم مشخصی اعلام نشده است، اما این پویایی نگرانی‌های اسپانیا را در مورد از دست دادن نفوذ در استراتژی دفاعی ایالات متحده تقویت می‌کند. مراکش، به نوبه خود، این سیگنال‌ها را به عنوان تقویت احتمالی جایگاه خود به عنوان یک شریک ممتاز، که در اولویت‌های امنیتی منطقه‌ای و فراآتلانتیکی محوری است، می‌بیند.

این بحث که عمدتاً تحت تأثیر تحولات ژئوپلیتیکی پس از بحران ساحل، رقابت استراتژیک در مدیترانه و قدرت رو به رشد مراکش قرار گرفته است، بر اهمیت نظارت دقیق بر تکامل روابط مثلثی بین رباط، مادرید و واشنگتن در ماه‌های آینده تأکید می‌کند.