پویایی دیپلماتیک: گفتگوهای ایالات متحده و الجزایر در کنار مسئله صحرا

الیزابت مور اوبین سفیر آمریکا در الجزایر در یک دیدار دیپلماتیک قابل توجه دیروز با احمد عطاف وزیر امور خارجه الجزایر در وزارت امور خارجه الجزایر دیدار کرد. گفت‌وگوهای سطح بالا طیفی از موضوعات از جمله همکاری دوجانبه، تحولات بین‌المللی و منطقه‌ای و درگیری‌های جاری در غزه را پوشش می‌دهد. با این حال، در بیانیه های رسمی به طور آشکار هیچ اشاره ای به مناقشه صحرا وجود نداشت، موضوعی که مدت ها سنگ بنای سیاست خارجی الجزایر بوده است.

تغییر چشم انداز دیپلماتیک

حذف صحرا از مذاکرات در زمانی رخ می دهد که پویایی های ژئوپلیتیکی در منطقه در حال تحول است. همین ماه گذشته، سفیر اوبین حمایت ایالات متحده از حاکمیت مراکش بر صحرا را تایید کرد و آن را به عنوان یک "واقعیت تاریخی" در مصاحبه با La Patrie News توصیف کرد. این موضع با اعلامیه 2020 رئیس جمهور سابق دونالد ترامپ، که دولت بایدن آن را حفظ کرده است، مطابقت دارد.

علیرغم احتمال ایجاد تنش با توجه به حمایت طولانی مدت الجزایر از جبهه پولیساریو، یک گروه جدایی طلب مدافع استقلال در صحرا - دیدار بین اوبین و عطاف توسط دیپلمات آمریکایی "شگفت انگیز" توصیف شد. سفیر اوبین بر بحث های مربوط به "همکاری ایالات متحده و الجزایر در سازمان ملل، کار متقابل ما برای امنیت و ثبات منطقه ای و تقویت روابط اقتصادی در زمینه های مختلف مانند کشاورزی و آموزش تاکید کرد."

پاسخ های متضاد دیپلماتیک

رویکرد الجزایر به موضوع صحرا، تضادهای جالبی را در تعاملات دیپلماتیک اخیر نشان داده است. الجزایر ضمن استقبال از سفیر ایالات متحده علیرغم مواضع طرفدار مراکش، اخیراً سفیر فرانسه را پس از به رسمیت شناختن حاکمیت مراکش بر صحرا توسط فرانسه احضار کرد. این تناقض در رفتار، برخی از ناظران را وادار کرده است که ثبات استراتژی دیپلماتیک الجزایر را زیر سوال ببرند.

وزیر امور خارجه عطاف از این نشست برای تاکید مجدد بر تعهد الجزایر به حمایت از تلاش ها برای "آتش بس فوری، دائمی و پایدار در نوار غزه" و کمک به حل مسالمت آمیز بحران های مختلف منطقه ای استفاده کرد. با این حال، فقدان تفسیر عمومی در مورد صحرا; موضوعی که الجزایر به طور سنتی در مورد آن پر سر و صدا بوده است. در میان محافل دیپلماتیک باعث شده است.

پیامدهای منطقه ای

نادیده گرفتن آشکار موضوع صحرا در مذاکرات آمریکا و الجزایر ممکن است نشان دهنده یک تغییر ظریف در پویایی منطقه باشد. در حالی که طرح خودمختاری مراکش در سطح بین المللی مورد توجه قرار می گیرد، مانورهای دیپلماتیک الجزایر حاکی از یک اقدام متعادل کننده پیچیده است. به نظر می رسد این کشور بین حمایت تاریخی خود از جبهه پولیساریو و واقعیت های عملگرایانه درگیر شدن با قدرت های جهانی که به طور فزاینده ای از موقعیت مراکش حمایت می کنند، حرکت می کند.

همانطور که چشم انداز ژئوپلیتیکی همچنان در حال تکامل است، نتایج چنین تعاملات دیپلماتیک در سطح بالا احتمالا نقش مهمی در شکل دادن به آینده سیاست شمال آفریقا و حل و فصل اختلافات منطقه ای طولانی مدت خواهد داشت.