ترامپ و کندی جونیور در حال تغییر سیستم بهداشت عمومی آمریکا هستند

ایالات متحده تحت رهبری دونالد ترامپ و وزیر بهداشت او، رابرت اف. کندی جونیور، در حال تحول اساسی در سیستم بهداشت عمومی خود است. این تغییر سیاسی، با پیامدهای گسترده، منجر به کاهش گسترده بودجه، تعریف مجدد اولویت‌های بهداشتی و چالشی برای اصول علمی تثبیت‌شده شده است.

نزدیک به 10000 موقعیت شغلی در وزارت بهداشت و خدمات انسانی (HHS) حذف شده است که مستقیماً بر ظرفیت عملکرد سازمان‌های ملی بهداشت تأثیر می‌گذارد. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، سازمان غذا و دارو (FDA) و مؤسسات ملی بهداشت (NIH) از جمله مؤسساتی هستند که بیشترین تأثیر را از این امر پذیرفته‌اند و در تلاش برای کاهش بودجه اعلام‌شده، 1.8 میلیارد دلار تخمین زده می‌شود.

رابرت اف. کندی جونیور، از طریق کمپین "آمریکا را دوباره سالم کنیم"، از یک رویکرد مداخله‌گرایانه با تمرکز بر تغذیه و انتخاب فردی حمایت می‌کند. او به‌ویژه پیشنهاد ممنوعیت استفاده از کوپن‌های غذایی برای خرید نوشابه، محدود کردن رنگ‌های خوراکی و حذف فلوراید از آب آشامیدنی را مطرح می‌کند. برخی این تصمیمات را به عنوان بازگشت به رویکرد سلامت «طبیعی‌تر» مورد ستایش قرار می‌دهند، اما بخش بزرگی از جامعه علمی به دلیل مبانی گاهاً سوال‌برانگیز آنها، از آنها انتقاد می‌کند.

امتناع از راه‌اندازی کمپین ملی واکسیناسیون سرخک، با وجود افزایش نگران‌کننده موارد ابتلا و مرگ دو کودک، نقطه عطفی نگران‌کننده را نشان می‌دهد. این تصمیم که توسط بسیاری از متخصصان سلامت غیرمسئولانه تلقی می‌شود، بحث پیرامون رد فزاینده سیاست‌های واکسیناسیون را در برخی محافل سیاسی دامن می‌زند.

به طور متناقضی، در حالی که سیاست‌های پیشگیری تضعیف می‌شوند، مراکز خدمات درمانی و مدیکید (CMS) افزایش بی‌سابقه‌ای در بازپرداخت‌های پرداختی به بیمه‌های خصوصی تحت برنامه مزایای درمانی را تصویب کرده‌اند. این انتخاب سیاسی منجر به افزایش ۲۵ میلیارد دلاری هزینه‌های عمومی می‌شود که نشان‌دهنده یک استاندارد دوگانه در توزیع منابع است.

استراتژی ترامپ و کندی جونیور، آینده مراقبت‌های بهداشتی در ایالات متحده را زیر سوال می‌برد: بین ریاضت اقتصادی هدفمند، مقررات‌زدایی سلامت و رویکردهای بحث‌برانگیز برای پیشگیری، اصلاحات اساسی مداوم نگرانی‌های جدی را ایجاد می‌کند. این نشان دهنده تمایل به گسست آشکار از استانداردهای قبلی بهداشت عمومی است، در حالی که عدم قطعیت در مورد پیامدهای بلندمدت آن برای رفاه شهروندان باقی مانده است.