-
16:53
-
16:30
-
16:10
-
15:48
-
15:18
-
15:05
-
14:34
-
14:19
-
13:38
ما را در فیس‌بوک دنبال کنید
مراکش: محمد ششم، بین حاکمیت تثبیت‌شده و نفوذ بین‌المللی
لحظه سیاسی کنونی به طرز چشمگیری دقیق است. فرانسه که مدت‌ها عادت داشت مراکش را امتداد طبیعی نفوذ خود بداند، خود را با معادله جدیدی روبرو می‌بیند: از یک سو، یک موضع رسمی، که توسط رئیس جمهور امانوئل مکرون تجسم یافته است، که به روشنی حمایت خود را از تمامیت ارضی پادشاهی تأیید می‌کند. از سوی دیگر، یک رابطه دوجانبه در حال تشدید، ناشی از آگاهی فرانسه مبنی بر اینکه منافع استراتژیک آن اکنون با رباط است، نه علیه آن.
اما این تفسیر واقع‌بینانه مورد اجماع نیست. در فرانسه، چه در جناح راست و چه در جناح چپ، جریان‌های نوستالژیک «واکنش استعماری» هنوز پابرجا هستند. آنها که قادر به درک عمق تحولات مراکش نیستند، به توهم یک توازن قدرت گذشته چسبیده‌اند و هنوز معتقدند که می‌توانند همان فشاری را که قبلاً بر رباط وارد می‌کردند، اعمال کنند.
با این حال، این منطق‌ها در مواجهه با مراکشی که اکنون حاکمیت کامل خود را اعلام می‌کند و مسئولیت توسعه استراتژی‌های ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی خود را بر عهده می‌گیرد، منسوخ شده‌اند.
در مرکز این پویایی، پادشاه محمد ششم، چهره‌ای از استقلال و اقتدار، قرار دارد. برای این وارثان یک نظم باستانی، حاکم مراکش همچنان یک "معما" است: رهبری که نه به خود اجازه می‌دهد در الگوهای ارثی محصور شود و نه با محاسبات خارجی منحرف شود، بلکه فقط به منافع ملت خود اهمیت می‌دهد. تصمیمات قاطع و غیرمنتظره او، که اغلب برای دشمنانش نگران‌کننده است، منعکس‌کننده اراده سیاسی بی‌سابقه‌ای در منطقه است: ترکیبی از وضوح استراتژیک با قاطعیت حاکمیتی.
مراکش محمد ششم دیگر به اشغال جایگاهی در جامعه ملل راضی نیست؛ بلکه جایگاه خود را تحمیل می‌کند. در آفریقا، در حال تغییر شکل اتحادها و تأثیرگذاری بر روندهای اصلی قاره‌ای است. در جهان عرب، خود را به عنوان یک میانجی معتبر مطرح می‌کند. در صحنه بین‌المللی، او با چنان ثباتی که احترام را برمی‌انگیزد، در مورد مسائل جهانی - آب و هوا، امنیت و مهاجرت - نظر می‌دهد.
در مواجهه با این قدرت رو به رشد، مبارزات خصمانه‌ای که از طریق رسانه‌های ابزاری خاص مانند لوموند انجام می‌شود، ناچیز به نظر می‌رسد. این حملات رسانه‌ای، که با انگیزه‌های سیاسی پنهان دامن زده می‌شوند، بیشتر به تشنج شباهت دارند تا تحلیل‌های روشن. آنها نمی‌توانند یک واقعیت ملموس را پنهان کنند: مراکش امروز یک بازیگر کلیدی است که بر اساس اولویت‌های خود تصمیم می‌گیرد و عمل می‌کند.
بنابراین، توهم یک پادشاهی که تحت روش‌های قدیمی فشار قرار دارد، پایان می‌یابد. مراکش تحت رهبری محمد ششم، فصل جدیدی را در تاریخ خود می‌گشاید: فصل یک قدرت مستقل، با اعتماد به نفس و کاملاً آگاه از نقش خود در تعادل ملت‌ها.