هوش مصنوعی زمان مرگ را پیش بینی می کند...یک اپلیکیشن جدید جنجال در محافل فنی به راه انداخته است

یک توسعه دهنده اپلیکیشن جدید بحث برانگیزی به نام Death Clock را راه اندازی کرده است که ادعا می کند می تواند تاریخ مرگ کاربران را بر اساس تکنیک های هوش مصنوعی پیش بینی کند و در عین حال نکاتی را برای کمک به افزایش طول عمر ارائه می دهد.

این برنامه که توسط برت فرانسن توسعه یافته است، بر پایگاه داده ای از بیش از 1200 مطالعه شامل 53 میلیون شرکت کننده در مورد امید به زندگی بر اساس عواملی مانند رژیم غذایی، سطح استرس و کیفیت خواب متکی است و در مقایسه با روش های سنتی تخمین سن، دقیق تر است. به اظهاراتش در بلومبرگ

این اپلیکیشن از کاربران می‌خواهد تا علاوه بر جزئیات دقیق مربوط به سابقه خانوادگی، سلامت روان و بیماری‌های مزمن، اطلاعات اولیه مانند سن و نژاد را وارد کنند. سپس این برنامه پیش بینی تاریخ مرگ را ارائه می دهد در حالی که ادعا می کند امید به زندگی را می توان از طریق تغییر سبک زندگی بهبود بخشید.

به عنوان مثال، این اپلیکیشن پیش‌بینی می‌کرد که یک کاربر تا فوریه ۲۰۷۴ در سن ۹۰ سالگی زنده بماند، اما با بهبود عادات بهداشتی، او می‌تواند تا ۱۰۳ سال عمر کند.

این برنامه خدمات خود را با اشتراک سالانه 40 دلار ارائه می دهد که شامل ارائه نکاتی برای بهبود عادات روزانه و نمایش شمارش معکوس است که زمان باقی مانده تا تاریخ مرگ را نشان می دهد.

به گزارش بلومبرگ به نقل از کارشناسان مالی، از سوی دیگر، این برآوردها می تواند برای اهداف عملی مانند استفاده از پیش بینی سن در برنامه ریزی مالی برای بازنشستگان استفاده شود.

اپلیکیشن Death Clock در مورد تاثیر آن بر سلامت روان کاربران بحث و جدل ایجاد کرده است، زیرا دانستن تاریخ مورد انتظار مرگ ممکن است اضطراب را افزایش دهد یا بر وضعیت روانی تاثیر منفی بگذارد. با این حال، توسعه دهندگان برنامه اشاره می کنند که هدف اصلی آن ارتقاء آگاهی سلامت و ایجاد انگیزه در کاربران برای اتخاذ سبک زندگی بهتر برای بهبود کیفیت زندگی و افزایش امید به زندگی است.

این اپلیکیشن با واکنش‌های متفاوتی از سوی کاربران و کارشناسان مواجه شد و بحث در مورد آن که ابزاری انگیزشی برای بهبود زندگی یا منبع تأثیرات منفی روانی است.

شایان ذکر است که متغیرهای زیادی وجود دارد که قابل پیش بینی نیست، مانند حوادث و اپیدمی ها و عوامل روانی و اجتماعی مانند احساس تنهایی یا رضایت در تعیین امید به زندگی نقش اساسی دارند.