- 15:35ترامپ از اعمال تعرفه‌های ۳۰ درصدی بر مکزیک و اتحادیه اروپا خبر داد
- 14:55وزارت امور خارجه ترامپ اخراج‌های دسته‌جمعی را برای تغییر شکل دیپلماسی ایالات متحده آغاز می‌کند
- 13:57واشنگتن: مراکش در چالش معتبر سالانه سرآشپز سفارت مورد تقدیر قرار گرفت
- 11:45میلیاردرهای آفریقایی‌تبار در اقتصاد آمریکا جایگاه خود را تثبیت می‌کنند
- 11:00آژانس بین‌المللی انرژی پیش‌بینی‌های خود را اصلاح می‌کند: عرضه نفت افزایش، تقاضا کاهش
- 10:15جمهوری دموکراتیک کنگو: بیش از ۳۳۰۰۰ مورد وبا از ژانویه، این کشور در وضعیت هشدار بهداشتی بالا
- 09:34رقابت رهبری در آفریقای آتلانتیک: میان جاه‌طلبی‌های همگرا و رقابت‌های ژئوپلیتیکی
- 08:56پیشرفت پروژه خط لوله گاز آفریقا آتلانتیک: جلسات استراتژیک در رباط با حضور ۱۳ کشور آفریقایی
- 08:08واشنگتن به دلیل نقض حقوق بشر، میگل دیاز-کانل، رئیس جمهور کوبا را تحریم کرد
ما را در فیس‌بوک دنبال کنید
پروژه خودمختاری صحرا: به سوی بازطراحی نهادی مدل مراکشی
طرح خودمختاری پیشنهادی مراکش برای حل مناقشه در صحرای مراکش دیگر یک پیشنهاد ساده برای مذاکره نیست. بر اساس گزارشی که توسط رسانه پان-آفریقایی Jeune Afrique منتشر شده است، این پروژه اکنون به عنوان یک جهت استراتژیک اصلی در حال ظهور است که قادر به تغییر عمیق مدل حکومت پادشاهی است.
طرح خودمختاری که در سال ۲۰۰۷ به سازمان ملل متحد ارائه شد، اکنون از حمایت فزاینده‌ای از سوی قدرت‌های بین‌المللی پیشرو مانند ایالات متحده، فرانسه، اسپانیا و بریتانیا برخوردار است. این حمایت، موضع مراکش را مبنی بر اینکه این پروژه "تنها راه حل واقع‌بینانه" برای این مناقشه است، به گفته بخشی از جامعه بین‌المللی، تقویت می‌کند.
این سند تصریح می‌کند که طرح مراکش، ایجاد نهادهای منطقه‌ای منتخب، از جمله یک پارلمان محلی، یک قوه مجریه با اختیارات گسترده، یک سیستم قضایی مستقل و یک رژیم مالی و پولی خاص را فراهم می‌کند. با این حال، دولت مرکزی در امور دفاعی، دیپلماسی و مذهب، قدرت‌های حاکمیتی خود را حفظ خواهد کرد.
فراتر از حل مناقشه، این پروژه می‌تواند گامی تعیین‌کننده در نوسازی معماری نهادی مراکش باشد. به گفته کارشناسان مصاحبه‌شده، اعمال این مدل در استان‌های جنوبی، راه را برای تعمیم خودمختاری منطقه‌ای به تمام مناطق پادشاهی، با روحیه برابری ارضی، هموار می‌کند.
این تغییر مستلزم بازنگری روشن قانون اساسی است تا اصل خودمختاری منطقه‌ای را از نظر قانونی تثبیت کند و فراتر از فرمول‌های مبهم ناشی از اصلاحات قانون اساسی سال ۲۰۱۱ باشد. همچنین شامل بازنگری در نقش وزارت کشور، که در حال حاضر ضامن نظارت دولتی است، به نفع همکاری نهادی مبتنی بر مشارکت و مسئولیت محلی خواهد بود.
اجرای این اصلاحات مستلزم یک فرآیند مشورتی ملی گسترده با مشارکت احزاب سیاسی، اتحادیه‌ها، جامعه مدنی، دانشگاهیان و مهاجران خواهد بود. هدف، ایجاد یک قرارداد دموکراتیک جدید مبتنی بر حکومت ارضی مدرن و فراگیر خواهد بود.
آنچه که به عنوان یک پاسخ دیپلماتیک به یک اختلاف منطقه‌ای آغاز شد، می‌تواند به بازسازی دولت مراکش منجر شود. چنین پویایی با تاریخ پادشاهی همخوانی دارد، جایی که بحران‌های پیرامونی اغلب به عنوان کاتالیزور برای تحولات سیاسی عمده در مرکز عمل کرده‌اند.