چشم‌انداز سلطنتی همکاری جنوب-جنوب: انتخابی استراتژیک برای توسعه عادلانه و همبستگی مجدد

همکاری جنوب-جنوب جایگاهی استراتژیک در قلب چشم‌انداز سلطنتی اعلیحضرت ملک محمد ششم دارد و ستون اساسی سیاست خارجی پادشاهی مراکش را تشکیل می‌دهد. این رویکرد محدود به یک پاسخ کوتاه‌مدت یا یک چارچوب خاص نیست، بلکه بخشی از یک پروژه ساختاری است که بر اساس ارزش‌های همبستگی، برابری و احترام متقابل بین کشورهای در حال توسعه بنا شده است. این امر نشان دهنده اعتقاد عمیق به لزوم ایجاد مشارکت‌های پایدار بین کشورهای جنوب جهان، به دور از منطق وابستگی یا قیمومیت است.

تحت رهبری خردمندانه اعلیحضرت، مراکش مدل‌های همکاری مبتنی بر اشتراک تجربیات و دانش فنی و همچنین توسعه سرمایه انسانی و دانش، به ویژه در بخش‌های کلیدی مانند کشاورزی پایدار، انرژی‌های تجدیدپذیر، آموزش حرفه‌ای، امنیت غذایی، بهداشت و زیرساخت‌ها را ایجاد کرده است. این رویکرد منجر به امضای تعداد زیادی توافق‌نامه دوجانبه و چندجانبه با کشورهای آفریقایی و همچنین کشورهای آمریکای لاتین، کارائیب و منطقه اقیانوس آرام شده است و مراکش را به عنوان یک بازیگر کلیدی و تأثیرگذار در پویایی همکاری جنوب-جنوب قرار می‌دهد.

چشم‌انداز سلطنتی همچنین شامل یک بُعد آینده‌نگر است که اهمیت ادغام منطقه‌ای و تقویت مراکز منطقه‌ای را به عنوان اهرم‌هایی برای توسعه مستقل و مؤثر به رسمیت می‌شناسد. این رویکرد بر این فرض استوار است که چالش‌های خاص جنوب تنها از طریق بسیج جمعی ظرفیت‌های محلی و سرمایه‌گذاری در هوش جمعی قابل غلبه است، نه با انتظار برای راه‌حل‌های تحمیلی از شمال. در این مقام، مراکش بر ابتکارات و مجامع منطقه‌ای و بین‌المللی متعددی که این چشم‌انداز را در بر می‌گیرند، نظارت داشته و در نتیجه نقش خود را به عنوان پلی بین قاره‌ها و یک شریک متعهد که از آرمان‌های جنوب حمایت می‌کند، تقویت کرده است.

شناختی که این استراتژی از شرکای بین‌المللی، به ویژه برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP)، ​​که توسط مدیر آن در بیست و دومین جلسه کمیسیون عالی سازمان ملل متحد در مورد همکاری جنوب-جنوب برجسته شد، نشان می‌دهد که ابتکارات مراکش فراتر از لفاظی‌های دیپلماتیک صرف است. آنها به اقدامات و پروژه‌های ملموسی در عمل تبدیل می‌شوند که نیازهای کشورهای شریک را برآورده می‌کنند. این دسترسی بین‌المللی، نشان‌دهنده اثربخشی مدل مراکشی مبتنی بر همکاری چندبعدی و حمایتی است که همکاری جنوب-جنوب را به ابزاری ترجیحی برای توسعه راه‌حل‌های نوآورانه و فراگیر متناسب با چالش‌های توسعه پایدار تبدیل می‌کند.

چشم‌انداز سلطنتی همچنین تأکید می‌کند که این نوع همکاری نباید به عنوان جایگزینی برای همکاری سنتی شمال-جنوب تلقی شود، بلکه باید به عنوان مکملی در نظر گرفته شود که به پر کردن شکاف‌ها و ایجاد تعادل مجدد در مشارکت‌های جهانی کمک می‌کند. این امر بر اهمیت مشارکت‌های مثلثی، پیوند کشورهای جنوب با شرکای سنتی یا نهادهای بین‌المللی آنها، به منظور توانمندسازی کشورهای در حال توسعه برای بهره‌مندی از تأمین مالی و تخصص گسترده‌تر و متنوع‌تر، تأکید می‌کند.

در یک زمینه بین‌المللی که با بحران‌ها، تنش‌های ژئوپلیتیکی و کاهش کمک‌های توسعه‌ای مشخص شده است، چشم‌انداز سلطنتی همکاری جنوب-جنوب به عنوان قطب‌نمایی برای ایجاد یک سیستم همبستگی جایگزین و عادلانه به نظر می‌رسد. این سیستم، مردم را در مرکز فرآیند توسعه قرار می‌دهد و به کشورهای در حال توسعه صدای واقعی و ظرفیتی برای اقدام جهت تعریف اولویت‌های خود و کنترل فعال سرنوشت خود می‌دهد.