Comoren hernieuwen steun voor Marokkaanse Sahara en wijzen politisering van SADC af

In dit memorandum bevestigden de Comoren hun onwrikbare steun voor de territoriale integriteit en de nationale soevereiniteit van Marokko over al haar grondgebied, inclusief de Marokkaanse Sahara.

Dit standpunt bouwt voort op het standpunt dat werd uitgesproken tijdens een ontmoeting tussen de Comorese minister van Buitenlandse Zaken Mubarak Mohamed en zijn Marokkaanse ambtgenoot Nasser Bourita in september 2024, aan de zijlijn van de Algemene Vergadering van de VN in New York. Tijdens deze bijeenkomst herhaalden de Comoren hun steun voor het autonomie-initiatief dat Marokko presenteerde als de enige "geloofwaardige en realistische" oplossing voor dit regionale conflict.

In het memorandum werd ook benadrukt dat de kwestie Sahara uitsluitend onder de jurisdictie van de VN-Veiligheidsraad valt, in overeenstemming met de relevante VN-resoluties. In dit verband verwezen de Comoren naar resolutie 693 van de Afrikaanse Unie, die werd uitgevaardigd tijdens de Nouakchott-top in juli 2018. Daarmee werd de Sahara-kwestie opnieuw gepositioneerd in het passende kader, onder de koepel van de Verenigde Naties. Dit hielp de Afrikaanse Unie te neutraliseren tegen pogingen om de kwestie te misbruiken voor doeleinden die in strijd zijn met haar doelstellingen van eenheid en integratie.

Het verwerpen van de politisering van de SADC

De Comoren uitten hun ongenoegen over de pogingen om de SADC te politiseren. Zij waren van mening dat de ondertekening van het Memorandum van Overeenstemming met de "fictieve Sahrawi Arabische Democratische Republiek" verder gaat dan het geografische bereik van het werk van de organisatie, dat duidelijk is gedefinieerd in Artikel 5 van het oprichtingsstatuut, waarin het werk van de SADC wordt beperkt tot de regio zuidelijk Afrika.

De Comorese diplomatie beschouwde een dergelijke stap als ongerechtvaardigde inmenging in de Sahara-kwestie, wat een negatieve impact zou kunnen hebben op de geloofwaardigheid van de regionale organisatie en haar rol bij het bevorderen van regionale samenwerking.

De toewijding van de Comoren aan Marokko

Veel lidstaten hebben deze manoeuvre publiekelijk verworpen en de diplomatieke misleiding die in hun naam plaatsvindt, aan de kaak gesteld. Tot deze landen behoren landen die de separatistische entiteit nooit hebben erkend, maar in plaats daarvan hun steun aan de soevereiniteit van Marokko over de Sahara hebben uitgesproken door consulaten te openen in Laayoune en Dakhla. Tot deze landen behoren onder meer de Comoren, de Democratische Republiek Congo, Zambia, Malawi en Eswatini.

Een handeling die in strijd is met het Verdrag en het Handvest van de Southern African Development Community

Op grond van de bepalingen van het SADC-Verdrag van Oprichting mag geen enkel orgaan van de organisatie verplichtingen aangaan jegens een derde partij zonder de uitdrukkelijke toestemming van de Top van staatshoofden en regeringsleiders. De Opperste Conferentie heeft echter nog geen besluit genomen om een ​​officiële link te leggen met de entiteit genaamd “RASD.”

In een verbale nota gericht aan het SADC-secretariaat bevestigde het ministerie van Buitenlandse Zaken van Eswatini dat “het Koninkrijk Eswatini het memorandum van overeenstemming dat met het Polisario Front is ondertekend, niet als bindend beschouwt.” In de tekst staat dat ‘het Koninkrijk Eswatini niet wettelijk gebonden is aan de bepalingen die daarin zijn opgenomen.’