Zal Europa zijn pro-Israëlische standpunt echt veranderen?

De meeste Europese regeringen, zoals het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en Frankrijk, hebben niet alleen de Israëlische agressie genegeerd, maar hebben sinds 7 oktober 2023 ook actief de Israëlische oorlogsmachine gesteund. Ze hebben al hun middelen ingezet om de Israëlische aanvallen te ondersteunen en hebben de meeste wapens en munitie geleverd die door de Israëlische strijdkrachten worden gebruikt.

De laatste tijd zijn dezelfde Europese regeringen, die het Israëlische geweld en de aanvallen op onschuldige Palestijnen hebben gesteund en gelegitimeerd, echter hun beleid ten aanzien van de genocide in Gaza gaan wijzigen. Ze zijn kritiek gaan uiten op het wrede beleid van Israël tegen de Palestijnen in Gaza, het grootste concentratie- en hongersnoodkamp.

Het lijkt erop dat Europese regeringen denken dat ze de Israëlische agressie niet langer kunnen steunen. Hun functionarissen zijn Israël gaan waarschuwen om een einde te maken aan de blokkade van de Gazastrook en de verergerende humanitaire crisis in de regio. Ze beweren zelfs dat ze sancties tegen Israël kunnen opleggen als het land hongersnood als wapen blijft gebruiken. Verrassend genoeg zijn deze pro-Israëlische staten Israël gaan vragen zich te houden aan de relevante internationale normen en principes en zich uit te spreken over de rechten van de Palestijnen. Hun functionarissen zijn de situatie in Gaza gaan omschrijven als "ondraaglijk", "onverdedigbaar" en "ernstig".

Wat heeft geleid tot deze beleidswijziging?

Er zijn verschillende belangrijke ontwikkelingen die deze regeringen ertoe hebben aangezet hun beleid te wijzigen. Het lijkt moeilijk te zijn geworden om de misdaden van Israël in Gaza te verdoezelen voor de ogen van de internationale gemeenschap. De hele wereld heeft gezien hoe Israëlische troepen onschuldige en uitgehongerde Palestijnen aanvallen die in de rij staan te wachten op humanitaire hulp, die overigens vrij beperkt is. Het geweten van de wereld wil dat regeringen strafmaatregelen tegen Israël nemen.

Ten tweede is het publiek van Europese landen steeds kritischer geworden over de steun van hun regeringen aan het genocidale Israël. Ondanks de strenge maatregelen die pro-Israëlische regeringen zoals het Verenigd Koninkrijk, Duitsland en Frankrijk nemen tegen vreedzame anti-Israëlische protesten, blijven miljoenen Europeanen de straat op gaan om hun regering te vragen hun steun aan Israël te staken en druk op Israël uit te oefenen om een einde te maken aan het massale hongersnoodbeleid. Het lijkt erop dat er in elke uithoek van de wereld, inclusief het Europese continent, al een universele humanitaire coalitie is gevormd. Zoals verwacht verzet deze humanitaire coalitie zich tegen het pro-Israëlische beleid van de respectievelijke regeringen.

Een andere factor is het krachtige standpunt van sommige andere Europese landen, zoals Spanje, Noorwegen en Ierland, tegen de brute aanvallen van Israël op onschuldige en weerloze Palestijnen, wat de pro-Israëlische Europese regeringen heeft beïnvloed. In de eerste helft van 2025 hebben anti-Israëlische Europese regeringen andere Europese staten uitgenodigd om maatregelen te nemen tegen Israël vanwege zijn misdaden, de staat Palestina te erkennen en de Palestijnse staat als volwaardig lid van de Verenigde Naties toe te laten.

Ook veel westerlingen die in Gaza zijn geweest en getuige zijn geweest van de wreedheden van Israël, zijn hun ervaringen in Palestina gaan delen. Veel artsen, journalisten, hulpverleners en functionarissen van internationale organisaties hebben talloze incidenten verzameld en gedocumenteerd waarbij Israëlische troepen grenzeloos geweld tegen Palestijnen gebruiken. De getuigenissen van deze westerlingen hebben de westerse publieke opinie sterk beïnvloed.

Zelfs veel Israëlische journalisten, schrijvers, academici en intellectuelen beginnen toe te geven dat Israël genocide pleegt in Gaza. Hun bekentenissen hebben de houding van de Europese regeringen veranderd. Europeanen, die ter plaatse voor humanitaire doeleinden hebben gewerkt, hebben gedeeld wat ze in Gaza hebben gezien.

Er zijn echter verschillende belangrijke vragen die beantwoord moeten worden om te bepalen of de pro-Israëlische staten hun beleid ten opzichte van Israël zullen veranderen. Zullen ze de retoriek van het zogenaamde "Israëls recht op zelfverdediging" herhalen en "het strategische partnerschap met Israël" benadrukken? Zullen deze staten hun bevooroordeelde houding ten opzichte van de Palestijnen opgeven en deze mensen erkennen als mensen met het recht om te leven? Zullen ze de publieke opinie, die alternatieve verhalen heeft gelezen, kunnen overtuigen? Zullen deze regeringen accepteren dat Israël het internationaal recht heeft geschonden? Zullen ze internationale instellingen toestaan maatregelen tegen Israël te nemen? Of zullen ze onverschillig blijven tegenover de massale hongersnood en het aanvallen van onschuldige kinderen en vrouwen door Israël?