Eski Peru Dışişleri Bakanı: Fas'ın Sahra Üzerindeki Egemenliği Hukuki ve Tarihsel Olarak Pazarlık Konusu Değildir

Peru gazetesi Expresso'da yakın zamanda yayınlanan bir makalede, eski Peru Dışişleri Bakanı Miguel Angel Rodríguez Macay, "Bazı çıkar gruplarının, Fas topraklarının güney kısmı olan Sahra'nın sahibi olmayan bir toprak olmadığı gerçeğini görmezden geldiğini" iddia etti.

Eski Perulu bakan, uluslararası hukuk tarafından tanınan tek gerçeğin 1975 tarihli Uluslararası Adalet Divanı'nın tavsiye kararı olduğunu belirtti. MacKay, mahkemenin oybirliğiyle Sahra'nın sahibi olmayan bir toprak değil, aksine sahip olunan bir toprak olduğu sonucuna vardığını vurguladı. Fas tarafından.

Bakan, istişari görüşte iki noktanın vurgulandığını açıkladı. “Birincisi, Fas, bazılarının kötü niyetle iddia ettiği gibi hiçbir zaman işgalci bir güç olmamıştır; zira topraklarına sahip olan hiç kimse işgalci olarak kabul edilemez. “İkincisi, Sahra boş bir toprak olmadığı için Sahra’yı da kapsayan Fas’ın toprak bütünlüğü tartışılmazdır.”

"Sahra'nın sahibi olmayan bir toprak olmadığını teyit eden mahkemenin, bu toprakların Fas'tan başka sahibinin olmadığı sonucuna vardığını" da sözlerine ekledi.

Eski Perulu bakan, mahkemenin, "Kendisine sunulan materyal ve bilgilerin, İspanyol sömürgeciliği döneminde Sahra bölgesinde yaşayan bazı kabilelerle Fas Sultanı arasında hukuki bağlılık bağlarının varlığını gösterdiğini" söylediğini aktardı.

MacKay, "Mahkemenin işaret ettiği hukuki bağlantılar derin ve akıllıca" diye açıkladı. Bunun ancak gerçek ilişkilerin kalbinden doğabileceğini, Sahra kabileleri ile Fas arasındaki ilişkilerin ise tamamen ve çoğunlukla tarihsel olduğunu ileri sürmektedir.

"Uluslararası destek, Fas'ın Sahra üzerindeki egemenliğini büyük ölçüde destekliyor" diye vurguladı. Ancak bu tanınma, siyasi stratejilerin veya çıkarların, hele ki jeopolitik fırsatçılığın sonucu değildir.”

“Aksine, Sahra halkı ile Fas arasındaki yadsınamaz tarihi ve hukuki ilişkinin bir yansımasıdır. "Uzun zamandır vatanı olarak tanıdığı" açıklamasını yapan eski Perulu bakan,

“Bu ilişkinin kökeni Kral VI. Muhammed’e olan derin gönüllü sadakate dayanmaktadır.” Krala karşı psikolojik, kültürel ve zorunlu bağların tarihi bir gücü tarafından yönlendiriliyor.”