گزارش COP16 هشدار می دهد که سه چهارم زمین های جهانی "به طور دائم خشک تر" هستند

گزارشی که با حمایت سازمان ملل متحد با مذاکرات COP16 در مورد بیابان زایی در عربستان سعودی در روز دوشنبه منتشر شد، اعلام کرد که بیش از 75 درصد از زمین های جهان طی سه دهه گذشته "به طور دائم خشک تر" شده است.

مطالعه کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابان زایی (UNCCD) نشان داد که زمین خشک اکنون حدود 40 درصد از توده زمین را به استثنای قطب جنوب پوشش می دهد و هشدار می دهد که این تغییر می تواند تا سال 2100 بر پنج میلیارد نفر تأثیر بگذارد.

در این گزارش آمده است: «حدود 77.6 درصد از زمین‌های زمین در طی سه دهه منتهی به سال 2020 در مقایسه با دوره 30 ساله قبلی، شرایط خشک‌تری را تجربه کرده‌اند».

این یک "تهدید وجودی" ناشی از روندهای به ظاهر برگشت ناپذیر را نشان می دهد و نشان می دهد که زمین های خشک - مناطقی که کشاورزی در آنها دشوار است - بین سال های 1990 تا 2020 به میزان 4.3 میلیون کیلومتر مربع (1.7 میلیون مایل مربع) افزایش یافته است، مساحتی به اندازه یک سوم مساحت. هند

این هشدار در جریان یک نشست 12 روزه در ریاض که هفته گذشته برای شانزدهمین نشست کنفرانس اعضا (COP16) تحت کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابان زایی آغاز شد و به دنبال حفاظت و احیای زمین و پاسخ به خشکسالی در بحبوحه خشکسالی است، صادر شد. تغییرات آب و هوایی مداوم

این گزارش هشدار می‌دهد که خشکی، کمبود مزمن آب، اکنون بیش از 40.6 درصد از خشکی زمین را در بر می‌گیرد، در مقایسه با 37.5 درصد در 30 سال پیش، دوباره به استثنای قطب جنوب.

همچنین هشدار می دهد که مناطقی که بیشترین آسیب را متاثر می کنند شامل کشورهای همسایه مدیترانه، جنوب آفریقا، جنوب استرالیا و مناطق خاصی از آسیا و آمریکای لاتین است.

ابراهیم تیاو، دبیر اجرایی کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابان‌زایی، گفت: «برخلاف خشکسالی - دوره‌های موقتی با بارندگی کم - خشکی نشان‌دهنده یک تحول دائمی و بی‌وقفه است.

او افزود: «آب و هوای خشک‌تر که اکنون بر روی زمین‌های وسیع در سراسر جهان تأثیر می‌گذارد، دیگر به حالت قبلی خود بازنمی‌گردد و این تغییر، زندگی روی زمین را دوباره تعریف می‌کند».

در این گزارش آمده است که این تغییرات عمدتاً به گرمایش جهانی ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای نسبت داده می شود که بارندگی را تغییر داده و تبخیر را افزایش می دهد.

کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابان‌زایی برای اولین بار هشدار می‌دهد که سوزاندن سوخت‌های فسیلی باعث خشکی دائمی در بیشتر نقاط جهان می‌شود.
 بارون اور، دانشمند ارشد، گفت.

او افزود که این می‌تواند اثرات فاجعه‌بار بالقوه‌ای بر دسترسی به آب داشته باشد که می‌تواند مردم و طبیعت را حتی به نقاط اوج فاجعه‌بار نزدیک‌تر کند.

به گفته دانشمندان، اثرات کمبود آب مزمن شامل تخریب خاک، فروپاشی اکوسیستم، ناامنی غذایی و مهاجرت اجباری است.

بر اساس این گزارش، در حال حاضر 2.3 میلیارد نفر در مناطق خشک در حال گسترش زندگی می کنند و پیش بینی ها نشان می دهد که "بدترین سناریو" پنج میلیارد نفر در شرایطی که سیاره همچنان گرم می شود، زندگی می کنند.

برای مقابله با این روند، دانشمندان از اعضا خواستند تا «معیارهای خشکی را در سیستم‌های پایش خشکسالی موجود ادغام کنند، مدیریت خاک و آب را بهبود بخشند، و «تاب آوری را در جوامع آسیب‌پذیر ایجاد کنند».