Artsen luiden alarm over gevaarlijke leefomstandigheden aan boord van opvangschip in Rotterdam

In Rotterdam waarschuwen artsen en verpleegkundigen voor de "gevaarlijke en ongeschikte" leefomstandigheden aan boord van het schip De Silja, dat wordt gebruikt als opvangcentrum voor asielzoekers. In een brief aan de directie van het Asielzoekersagentschap (GZA) beschreven medisch personeel een onhygiënische omgeving die gekenmerkt wordt door geweld, bedreigingen en aanzienlijke psychische stress, vooral voor vrouwen en kinderen.

Volgens de brief, die door Nederlandse media is ingezien, zijn de omstandigheden aan boord van het schip te vergelijken met een "snelkookpan". Er wordt kritiek geuit op het gebrek aan veiligheid en de overbevolking: het schip biedt plaats aan ongeveer 2.000 opvarenden, het dubbele van de geplande capaciteit, waaronder bijna 400 kinderen. De hutten, vaak zonder ramen, zijn amper 2 bij 3 meter groot, wat de spanningen tussen de bewoners vergroot.

Professionals in de gezondheidszorg melden gevallen van verbaal en fysiek geweld, kindermishandeling en intimidatie waar minderheden als christenen en Syrische Alawieten mee te maken krijgen. Er worden ook gevallen van radicalisering genoemd, waaronder de aanwezigheid van een Daesh-vlag. Vrouwen die aan boord wonen, zeggen dat ze bang zijn voor de isolatie van de mannen.

Vanuit gezondheidsoogpunt is de situatie alarmerend: tuberculose, schurft, waterpokken, influenza en norovirus circuleren snel in deze gesloten omgeving, waardoor ze extreem moeilijk te bestrijden zijn. Artsen dringen erop aan om het aantal bewoners aan boord te verminderen en kleinere, beter geschikte opvangcentra te openen.

Het COA (Centrale Organisatie voor Asielzoekers), dat verantwoordelijk is voor de opvangcentra, erkent de ernst van de situatie en zegt de zorgen “zeer serieus” te nemen. Er vinden gesprekken plaats met het medisch personeel om de leefomstandigheden op het schip te verbeteren. Dat kan met name door strengere hygiënemaatregelen en het organiseren van activiteiten voor kinderen. Het gebrek aan alternatieve huisvesting blijft echter een groot obstakel voor veranderingen op korte termijn.