Braziliaans radioprogramma belicht de parlementaire ervaring en het rijke culturele erfgoed van Marokko

Een Braziliaans radioprogramma belichtte de diepgewortelde parlementaire ervaring en het rijke culturele erfgoed van Marokko. De show werd uitgezonden door Radio Senado, het station dat verbonden is aan de Braziliaanse Senaat, en onderzocht deze maandag de historische en institutionele aspecten van het Marokkaanse parlement. Ook werd er een overzicht gegeven van de culturele diversiteit van het koninkrijk, aangevuld met melodieën die geïnspireerd zijn op het Marokkaanse muziekrepertoire. .

Het programma, gepresenteerd door Ivan Godoy, gaf een overzicht van de parlementaire reis van Marokko en de ontwikkeling van zijn instellingen, waarbij de nadruk lag op de strategische rol van het land in de Maghreb-regio. Aan het begin van de show benadrukte de presentator de aantrekkingskracht van Marokko op toeristen van over de hele wereld, vanwege de cultuur en de authenticiteit van de oude steden.

De aflevering schetste ook de ontwikkeling van de wetgeving in Marokko, waarbij de nadruk werd gelegd op de politieke pluraliteit en de toewijding van het land aan democratische principes sinds de onafhankelijkheid in 1956. De Marokkaanse ambassadeur in Brazilië, Nabil Dghoghi, benadrukte op zijn beurt de diversiteit en openheid van het koninkrijk aan de wereld, geïllustreerd door haar model van politiek pluralisme en religieuze tolerantie.

De diplomaat zei dat vreedzame co-existentie van verschillende religies een fundamenteel element is van de Marokkaanse identiteit. Hij herinnerde eraan dat dit principe van religieuze tolerantie al meer dan 12 eeuwen bestaat, zoals blijkt uit de moskeeën, kerken en synagogen die verspreid over het land te vinden zijn. Dankzij dit model van samenleven heeft Marokko een meervoudige identiteit kunnen behouden, verrijkt met Arabische, islamitische, joodse en Andalusische invloeden.

In de serie werd ook de kracht van de Marokkaanse democratie belicht, waarbij werd benadrukt dat het koninkrijk nooit heeft toegegeven aan het idee van een eenpartijstelsel. Terwijl andere landen in de regio in de jaren vijftig en zestig overgingen op een eenpartijstelsel en socialistische regimes, koos Marokko altijd voor partijdige pluraliteit, zowel wat betreft politieke partijen als vakbonden. Tegenwoordig zijn alle politieke gevoeligheden in het parlement vertegenwoordigd.

Tot slot werd in het programma het culturele erfgoed van Marokko onderzocht, van de oude keizerlijke steden als Marrakesh, Fez, Meknes en Rabat tot de invloed ervan op de wereldcinema, via de beroemde film Casablanca, met in de hoofdrollen Humphrey Bogart en Ingrid Bergman. In het programma werd ook de strategische geografische ligging van Marokko besproken, op het kruispunt van de Arabische wereld, Afrika en het Middellandse Zeegebied.