DRC veroordeelt SADC-Polisario-memorandum en bevestigt haar steun voor de Marokkaanse soevereiniteit

De DRC sluit zich aan bij de landen die de frauduleuze ondertekening van het Memorandum van Overeenstemming tussen SADC en de separatistische entiteit Polisario hebben aangeklaagd.

In een officiële verklaring die op 30 april 2025 openbaar werd gemaakt, veroordeelde de Democratische Republiek Congo (DRC) krachtig het recente optreden van Zuid-Afrika in de affaire Marokkaanse Sahara. In een verklaring van het ministerie van Buitenlandse Zaken bevestigde Kinshasa haar toewijding aan de soevereiniteit van Marokko en verduidelijkte het haar standpunt over de ondertekening van een Memorandum van Overeenstemming (MoU) tussen de Southern African Development Community (SADC) en de separatistische entiteit Polisario.

Het door Pretoria gesteunde initiatief om het Polisario op te nemen in regionale verbanden zoals de SADC, illustreert eens te meer het beleid van confrontatie in de kwestie van de Marokkaanse Sahara. Deze aanpak draagt ​​niet bij aan de stabiliteit en eenheid van het continent, maar lijkt eerder een poging om verdeeldheid te zaaien tussen de lidstaten van de Afrikaanse Unie, in strijd met de fundamentele beginselen van nationale soevereiniteit en respect voor de grenzen van elk land.

De DRC benadrukte dat het MoU dat op 2 april 2025 in Gaborone werd ondertekend, geen bindende waarde heeft en dat het haar standpunt over de Marokkaanse Sahara onveranderd laat. Kinshasa steunt de Marokkaanse soevereiniteit over de zuidelijke provincies en beschouwt het door Marokko voorgestelde Autonomieplan als de meest geloofwaardige en pragmatische oplossing om dit regionale conflict definitief op te lossen.

Zuid-Afrika lijkt met zijn herhaalde manoeuvres een achterhaald discours over de Marokkaanse Sahara nieuw leven in te blazen, ondanks het groeiende bewijs van Afrikaanse en internationale steun voor het Marokkaanse autonomieplan. Pretoria, een belangrijke speler in deze operatie, blijft een ideologische retoriek uit een vervlogen tijdperk propageren, die vaak niet strookt met de aspiraties van Afrikaanse volkeren naar meer samenwerking en stabiliteit.

Door de mechanismen van de SADC te manipuleren, laat Pretoria zien dat ze een eenzijdige positie wil opleggen aan de rest van de regio. Daarmee loopt ze het risico de integriteit en neutraliteit van deze organisatie te ondermijnen.

Het standpunt van de DRC maakt deel uit van een bredere visie op een verenigd Afrika, dat respect heeft voor de nationale soevereiniteit en zich vastberaden inzet voor gemeenschappelijke ontwikkelingsinitiatieven. Door haar steun aan het Marokkaanse Autonomieplan te herbevestigen, geeft Kinshasa een krachtig signaal af: ideologische meningsverschillen moeten plaatsmaken voor realistische en constructieve oplossingen.

De Zuid-Afrikaanse aanpak is weliswaar luidruchtig, maar leidt steeds meer tot diplomatieke isolatie. Door te blijven vasthouden aan de promotie van een entiteit die niet door de Verenigde Naties wordt erkend, loopt Pretoria niet alleen het risico haar internationale geloofwaardigheid te verzwakken, maar ook de integratie- en ontwikkelingsinspanningen op het continent te belemmeren.

Geconfronteerd met deze manoeuvres herinneren de DRC en andere Afrikaanse landen eraan dat de toekomst van Afrika berust op wederzijds respect, solidariteit en het verwerpen van pogingen tot verdeeldheid. De kwestie van de Marokkaanse Sahara mag geen bron van onenigheid zijn, maar moet juist een kans zijn om de basis te leggen voor een oprechte Afrikaanse dialoog die gericht is op vooruitgang.

De as Algerije-Zuid-Afrika-Polisario voert een riskante strategie van diplomatieke escalatie en probeert de SADC te gebruiken in een onverantwoordelijk avontuur dat de stabiliteit in de regio in gevaar brengt. Nu belangrijke deadlines bij de Verenigde Naties naderen, weerspiegelen deze wanhopige manoeuvres hun isolement en hun onvermogen om zich aan te passen aan de nieuwe geopolitieke realiteit.

Marokko blijft onverstoorbaar ondanks deze herhaalde provocaties. Voortbouwend op zijn geschiedenis, legitimiteit en groeiende internationale steun voor zijn autonomie-initiatief, blijft het koninkrijk voorstander van een constructieve en pragmatische aanpak om dit kunstmatige geschil op te lossen. Dit plan, dat breed wordt geprezen als een realistische en duurzame oplossing, belichaamt een visie op vrede en ontwikkeling in de regio, als tegenwicht tegen de steriele en conflictueuze houding van deze drieledige alliantie.

De zogenaamde overeenkomst tussen de SADC en het Polisario is onderdeel van een reeks zinloze initiatieven die alleen maar de groeiende isolatie van Marokko's tegenstanders benadrukken. Het koninkrijk blijft trouw aan zijn beloften en blijft waakzaam en vastbesloten om zijn soevereiniteit te verdedigen. Tegelijkertijd roept het op tot een rechtvaardige en duurzame politieke oplossing die rekening houdt met de wensen van de lokale bevolking.