De koninklijke archieven en de teksten van de “Béïâ” zijn een tastbaar bewijs van het Marokkaanse karakter van de Sahara

Het Koninklijk Archief en de teksten van de "Béïâ" zijn het tastbare bewijs van het Marokkaanse karakter van de Sahara, zo bevestigde de directeur van het Koninklijk Archief, Bahija Simou, vrijdag in Laâyoune.

Tijdens de opening van de activiteiten ter gelegenheid van de herdenking van de stad Laâyoune als "Hoofdstad van de Burgermaatschappij voor het jaar 2025", benadrukte mevrouw Simou dat de soevereiniteit van Marokko over de Sahara verankerd is in de geschiedenis, zoals blijkt uit alle teksten van de "Béïâ" van de Sahrawi-stammen aan de Alaouitische sultans en monarchen door de tijd heen.

Zij merkte ook op dat de directie van het Koninklijk Archief verschillende werken heeft gepubliceerd. Als voorbeeld noemde zij het boek "La Béïâ, un pacte permanent entre le Roi et le peuple", dat in 2011 verscheen. Daarin stelde zij dat "Béia" een pact vormt tussen de heerser en de geregeerden, omdat het de rechten en plichten van beide partijen definieert in een sterk democratische context.

Zij merkte eveneens op dat verdragen die met het buitenland worden gesloten, getuigen van de soevereiniteit van Marokko over de zuidelijke provincies. Zo sloot de Alaouitische vorst Mohammed Ben Abdellah in 1786 een verdrag met de Verenigde Staten over de bescherming van Amerikaanse schepen die bij Oued Noun vastzaten.

Mevrouw Simou belichtte ook het boek "De Marokkaanse Sahara via het Koninklijk Archief", dat in 2012 in drie delen werd gepubliceerd. Hierin wordt de soevereiniteit van Marokko over de zuidelijke provincies door de tijd heen belicht, met name door de continuïteit van de "Béïâ" van de Sahrawi-stammen aan de Alaouitische sultans en koningen, maar ook door de benoeming, onder Dahir Charif, van caids, pasja's en magistraten in de verschillende regio's van het zuiden, naast de inning van belastingen, de bouw van borjs en kasbahs en de restauratie van bepaalde havens.

Mohamed Achergui, lid van de Academie van het Koninkrijk Marokko, benadrukte van zijn kant de inspanningen van de Academie van het Koninkrijk Marokko om het Marokkaanse erfgoed in de zuidelijke regio's te promoten en te behouden in al zijn historische, juridische, intellectuele en literaire aspecten, door middel van colloquia, studiedagen, conferenties, publicaties en manuscripten.

De heer Achergui noemde als voorbeelden de organisatie van studiedagen die zich met name richtten op "het project om het Oued Noun-bekken te registreren als werelderfgoed" en "de presentatie van een bundel met Hassani-vrouwelijke poëzie (Tebraâ)", evenals de presentatie van twee collectieve werken die de superioriteit van het Marokkaanse Autonomieplan benadrukten.

De overige sprekers benadrukten het belang van het door Marokko gepresenteerde Autonomieplan om definitief een einde te maken aan het kunstmatige conflict over de Marokkaanse Sahara. Zij benadrukten daarbij de opeenvolgende diplomatieke overwinningen die Marokko heeft behaald onder de verlichte leiding van Zijne Majesteit Koning Mohammed VI.

Tijdens deze bijeenkomst, die werd bijgewoond door academici, onderzoekers en universiteitsprofessoren, werden een aantal thema's besproken, waaronder "Juridische reflecties op de territoriale integriteit van het Koninkrijk Marokko", "Structuur van projecten in de zuidelijke provincies en regionale integratie in Afrika" en "De successen van de Marokkaanse diplomatie bij de verdediging van het Marokkaanse karakter van de Sahara".