Rapport: De regering-Trump heeft een historische kans om het conflict in de Marokkaanse Sahara op te lossen

Neem het rapport van het Allison Center for National Security van de Heritage Foundation. Uitgegeven door 19FortyFive (1945), voor de Amerikaanse defensie- en nationale veiligheidskwesties, heeft de regering Donald Trump een historische kans om het Sahara-conflict dat al sinds 1975 aan de gang is op te lossen, in een strategische regio langs de Noord-Afrikaanse Atlantische kust, die geweldige mogelijkheden biedt maritiem potentieel en de ontwikkeling van hernieuwbare energie, en maritieme handelsroutes die Europa, Afrika en Amerika met elkaar verbinden.

Bovendien wordt verwacht dat de Sahara een cruciaal doorvoerpunt zal worden voor de Afrikaanse Atlantische gaspijpleiding die Nigeriaans gas naar Zuid-Europa transporteert, een transformerend project dat het Afrikaanse energielandschap radicaal zal hervormen en de positie van Marokko als toegangspoort voor Afrikaanse energiebronnen naar de Europese markten zal versterken. Het wordt versterkt door de alomvattende ontwikkelingsstrategie van Marokko en door van deze strategische locatie een centrum te maken voor energieproductie en maritieme handel, terwijl de regio wordt geïntegreerd in de bredere economische kaders van de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan.
Het zijn prikkels om dit conflict te beëindigen, een strategische kans en een geschikt diplomatiek middel voor de regering Donald Trump, dat de positie van Amerika zou versterken bij het aangaan van meer complexe uitdagingen in gespannen/vlammende regio’s van de wereld.

In het licht van het strategische en economische potentieel van de regio hebben wereldmachten als Rusland en China, die grote belangstelling hebben getoond voor de haven van Dakhla, strategische spoorwegcommunicatie en bredere ontwikkelingsinitiatieven in Marokko, waaronder de vijfde generatie netwerkinfrastructuur en de ambitieuze WK-projecten van 2030 concurreren om zichzelf te positioneren in infrastructuurprojecten in Marokko, inclusief de Sahara. Aan de andere kant voegt de groeiende Iraanse invloed in de regio, met de aanwezigheid van contactpunten tussen de agenten van Teheran en het Polisario Front, een extra laag van complexiteit toe.

Wat een duidelijke strategische leiding van de Verenigde Staten vereist: het geleidelijk afschaffen van het mandaat van de verouderde, kostbare en ineffectieve VN-missie MINURSO uit de Koude Oorlog en haar voortdurende aanwezigheid bestendigt verouderde veronderstellingen over het potentiële raamwerk voor het oplossen van het conflict.
Het vervangen van de persoonlijke gezant van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties in de Marokkaanse Sahara door Amerikaanse diplomatieke inspanningen zou de mechanismen voor conflictoplossing vereenvoudigen en deze in overeenstemming brengen met de huidige realiteit (vertegenwoordigd door brede internationale steun voor het Marokkaanse autonomie-initiatief).